Kun je rust vinden in een metropool als Beijing? Jazeker! Deze week hebben we de Lama en de Confucius tempel bezocht. Daarnaast hebben we een bezoek gebracht aan de keizerlijke academie.

De Lama tempel is het grootste Tibetaans Boeddhistische tempelcomplex buiten Tibet. Ondanks het feit dat het complex redelijk groot is en er aardig wat toeristen zijn, straalt het sereniteit uit. Bij de ingang van de Lama tempel kun je wierookstokjes ophalen. Voor elk tempeltje binnen het complex kun je je wierookstokjes branden en bidden. De Lama tempel wordt nog altijd bewoond en onderhouden door Boeddhistische monniken in prachtige rode gewaden. De monniken gaan overigens wel met hun tijd mee. Toen een monnik Abel en Thirza zag lopen, kwam hij op ons afgesneld met een Ipod. Hij wilde graag op de foto met Abel en Thirza

Aan de overkant van de Lama tempel ligt de Confucius tempel. De Confucius tempel in Beijing is de grootste van China. Hier werd de leer van de wijsgeer Confucius onderwezen. Het complex is heerlijk rustig. Er was een tentoonstelling over de invloed van Confucius op de hedendaagse wereld. Mooi om te zien dat uitspraken die lang geleden door Confucius gedaan zijn mijns inziens nog altijd van toepassing zijn. Ook de Chinezen blijken chauvinistisch te zijn. Op een gegeven moment werd het wel erg: ‘kijk ons Chinezen nu eens, daar kan de Westerse wereld nog wat van leren’. Maar enfin, dat nemen we even voor lief.

Naast de Confucius tempel ligt de keizerlijke academie. De keizerlijke academie was het nationale onderwijs instituut tijdens de keizerlijke dynastieën. Met behulp van een tentoonstelling kregen we een mooi inkijkje in hoe het onderwijs destijds georganiseerd was. Mooi om te zien dat ze systemen ontwikkeld hadden om onderwijs te kunnen gegeven aan zowel de lagere als hogere klasse en aan zowel jong als oud. Je moest alleen wel slim genoeg zijn om toegelaten te worden. Ook hier kregen we op een gegeven moment het gevoel van: ‘wij van WC-eend, adviseren WC-eend’, maar goed ook dit zien we door de vingers. Ergens vond ik het ook leuk om de doorgaans zo bescheiden overkomende Chinezen eens in een andere rol te zien.

Astrid