Er zijn tot op heden twee landen ter wereld waar ik eten gegeten heb met smaken die ik tot dan toe nooit eerder geproefd had: Georgië en… China!

Een gemiddelde lunch of avondmaaltijd bestaat uit een tafel vol met vlees en/of vis en/of tofu en/of groente gerechten. Soms met rijst, soms met noedels of dumplings. Erbij wordt thee, heet water, en/of bier gedronken. Ze hebben hier wel wijn, maar aangezien zelfs een Beaujolais Nouveau meer karakter heeft, kun je die maar beter laten voor wat het is.

Bovenstaande klinkt op zich niet heel bijzonder, maar regelmatig tref je dingen aan die je totaal niet thuis kunt brengen qua smaak of qua uiterlijk. Wat dacht je hiervan?

Chinese paddenstoelen (uitspraak moe-aa-arrr; vertaling: eh, geen). Lekker in de soep, of gewoon als bijgerecht.

Een andere nieuwe smaak: die van kwal. Dat smaakt overigens net zoals hoe het eruit ziet: gummy-achtig en ziltig. Ik werd er niet warm van. Wel hebben ze erg lekkere soepen in China. Vers is uiteraard het lekkerst, maar ook de instant soepen zijn niet verkeerd (hoe meer zakjes erbij geleverd worden, hoe lekkerder de soep).

Wat fijn is ter afwisseling van de standaard maaltijd is de hotpot. Een soep/bouillon met gember/knoflook, of met allerlei soorten pepers waarin je je vlees, vis, tofu, groenten en noedels kookt. Zeker hier in Binnen-Mongolië, waar het vlees vers van het land op je bord belandt, een aanrader.

In Beijing hebben we meerdere malen Peking Eend op, blijft ook erg lekker. Het eten in Binnen-Mongolië wijkt wel iets af van wat we tot op heden in Beijing gehad hebben. In Binnen-Mongolië zijn er ook diverse BBQ-restaurants. Daar roosteren ze aan straat lamspoten aan het spit. Verder eten ze in Mongolië graag pap. Allerlei soorten pap: koud zoet, warm zoet, of hartig. Toen Thirza er een met aardbeienijs op de kaart zag staan, was de keuze snel gemaakt:

Ik zelf koos voor een hartige variant met paddenstoelen en garnalen.

Voor tussendoor is er een verscheidenheid aan fruit te koop:

Zelfs peren in Boeddha vorm:

Zoetigheden zijn er ook in allerlei soorten en maten. Deze zijn erg smakelijk:

Geen idee wat het precies is, maar het is zoet en vet en dat is een combi die doorgaans wel aanslaat.

Dit daarentegen:

Ballen van koude rode bonenpasta met een laagje kokos erom heen. Mwah, niet mijn ding.

Op straat verkopen ze overal met honing gezoete yoghurt. Erg lekker.

Je moet overigens moeite doen om in de supermarkt yoghurt zonder smaakje te vinden. Hier moest is ik toch wel om gniffelen:

Flavored yoghurt in de smaak plain.

Wat verder vaak in plaats van gewone melk gedronken wordt, is sojamelk. Met een beetje suiker erdoor prima te drinken:

De eerste keer pinda’s eten was een vreemde gewaarwording: pinda’s worden hier niet gebrand, maar gekookt:

Smaakt ook prima. Het schijnt zelfs zo te zijn dat Chinezen een ander type pinda allergie hebben dan Europeanen: vanwege het verschil in bereiden (koken versus branden) is de verschijningsvorm van de pinda-eiwitten die een allergische reactie kunnen uitlokken iets anders.

Wat is tot op heden het meest bijzondere dat we gegeten hebben? Zonder twijfel: duizendjarige eieren. Dit zijn eieren die enkele weken tot maanden op een speciale wijze ingepakt zijn geweest (bijvoorbeeld in een mengsel van klei, as, zout, ongebluste kalk, en rijstkaf) waardoor er een chemische reactie is opgetreden waarbij het eiwit transparant zwart geworden is en de dooier een grijsgroene stevige mousse. En dan de smaak: krachtig, zeer krachtig. Het ziet er natuurlijk niet uit, maar om eerlijk te zijn: zijn ze best wel lekker in de soep en door de tofu.

Duizendjarige eieren in de soep:

Wat is het meest bizarre wat jullie ooit gegeten hebben?

Astrid